นอกจาก พ.ร.บ. การรักษาความมั่นคงปลอดภัยไซเบอร์ พ.ศ. 2562 หรือที่เราเรียกกันสั้น ๆ ว่า “พ.ร.บ. ไซเบอร์” จะมีผลบังคับใช้แล้ว เมื่อวันที่ 28 พฤษภาคม ที่ผ่านมา ยังมีอีกกฎหมายหนึ่งที่คลอดมาพร้อมกัน คือ พ.ร.บ. คุ้มครองข้อมูลส่วนบุคคล พ.ศ. 2562 ซึ่งกฎหมายทั้งสองฉบับมีผลกระทบต่อผู้ประกอบการในยุคดิจิทัล และทำให้เกิดข้อสงสัย ตั้งคำถามว่า แต่ละองค์กรต้องความพร้อมอย่างไรให้ปฏิบัติสอดคล้องตามข้อกำหนดกฎหมายเหล่านี้

แม้ว่าชื่อของ พ.ร.บ. เมื่ออ่านแล้ว ทำให้มองไปที่ “การคุ้มครอง” ข้อมูลส่วนบุคคล แต่ใจความสำคัญของกฎหมายฉบับนี้ กลับมุ่งเน้นไปที่องค์กร หน่วยงาน หรือนิติบุคคลให้มี “มาตรฐาน” ในการจัดการข้อมูลส่วนบุคคลอย่างเหมาะสมและเพียงพอ เมื่อมีความจำเป็นต้องขอใช้ข้อมูลส่วนบุคคล ทั้งนี้ก็เพื่อป้องกันความเสี่ยงที่จะมีผลกระทบไปถึงการรักษาความลับ (Confidentiality)  ความถูกต้องสมบูรณ์ (Integrity) และความพร้อมใช้งาน (Availability) ของข้อมูลส่วนบุคคล ที่ก่อให้เกิดแนวโน้มให้เกิดผลกระทบเชิงลบหรือความเสียหายในระดับบุคคลหรือองค์กร